Jarosław Filipek „Wzorce zachowań”

 

 

 

Spokój wewnętrzny o którym pisałem poprzednio możemy uzyskać wchodząc w stan A (alfa) i głębiej T (teta). Wibracje umysłu spadają tutaj do 7Hz i poniżej.

Jest to bardzo ważny i ciekawy stan umysłu. Otwiera się bowiem dostęp do Nieświadomości, a Umysł Świadomy przestaje mieć kontrolę.

Podświadomość to bardzo ważna część Umysłu Nieświadomego. Zawiera wszystkie nasze wspomnienia, emocje, wzorce zachowań od momentu urodzenia do dzisiaj.

Informacje z tego okresu często wystarczają do zdiagnozowania i usunięcia różnych, także poważnych problemów z naszą psychiką. Wbrew pozorom zwiększona podatność na stres czy podatność na wzorce społeczne (moda, autorytety) mogą wynikać z pewnych programów zapisanych w dzieciństwie.

Te programy, wg których działamy w życiu dorosłym to „wzorce zachowań”.W tym artykule chciałbym Ci przybliżyć to pojęcie.

Wzorce zachowań

Wg fachowców powstają (są nagrywane) najczęściej w okresie między szóstym, a dziewiątym rokiem życia. Mniej więcej na przełomie 1 i 2 cyklu siedmioletnich cyklów rozwoju osobowości. (O siedmioletnich cyklach będę mówił w innym miejscu).

Na ich powstanie mają wpływ:

– rodzice   tu trzeba dodać, że rodzice mają największy wpływ i jest on najbardziej rozciągnięty w czasie

– szkoła, a w niej nauczyciele i inni uczniowie.

– pierwsze lekcje religii, tutaj ksiądz lub katecheta (katechetka).

W obecnych czasach dochodzą jeszcze dwa ważne źródła:

– Internet, gdzie obok siebie znajdziemy wspaniałe, pozytywne przykłady oraz chore, urojone opinie nieznanych, często anonimowych ludzi.

– towarzystwo (grupa). niekoniecznie z tej samej szkoły

Informacje z różnych źródeł mogą być czasem sprzeczne. Z tych kilku źródeł młody człowiek wybiera opinie o sobie oraz wzorce i autorytety. Dlaczego człowiek wybiera informacje z tego, a nie z innego źródła nie do końca wiadomo.

Reasumując.Młody człowiek zbierając te informacje tworzy fundament swojego życia – wzorce zachowań.Jednak młody uczeń nie przejmuje się tym programem. Jego głównym zadaniem jest przecież nauczyć się i zdać do następnej klasy. I tak mniej, więcej wygląda sytuacja do 18 roku życia.

W wieku 18 -19 lat jest przekonany o swojej dorosłości Dowód osobisty, zdana matura mają to potwierdzać. Dlatego próbuje teraz zachowywać się jak inni dorośli ludzie.Idzie np. na imprezę i chce naśladować innych. Jego wzorzec zachowań jest gotowy do użycia. Włącza się automatycznie w różnych sytuacjach.   I co ciekawe działa wg pewnego schematu, ułatwienia “Podobne przyciąga podobne”.

Wróćmy do młodego człowieka. Przychodzi na imprezę, naśladuje innych. Chce im czymś zaimponować i nagle “jakby ze środka” słyszy wewnętrznie (właściwie czuje), że nie! Tobie nie wolno! Ty tego nie zrobisz! I ten 18 letni młodzieniec rozkojarzony, często zdenerwowany wraca do domu i postanawia: “Następnym razem będzie po mojemu!”. Niestety, kiedy idzie na następne spotkanie sytuacja się powtarza.

Wynika to z dwóch faktów:

1. Wzorzec zachowań jest trwałym programem. Z założenia ma nam pomagać.

2. Młody człowiek nie wie co się dzieje i najczęściej nie potrafi sobie pomóc.

I tutaj podam przykład z naszej praktyki.

Na Targach Zdrowia i Niezwykłości zgłosił się młody, załamany człowiek, bliski rozpaczy. Potrzebował pomocy. Miał kłopot w kontaktach z kobietami. Kiedy umawiał się na randkę, wszystko było ok.! Po randce wracał do domu i znajomość urywała się. Nie dochodziło do drugiej randki. Nie kontaktował się więcej z dziewczyną, nawet jeśli ona bardzo tego chciała. Dlaczego? Ponieważ ten młody mężczyzna nie chciał ponownie przeżywać koszmarów sennych, jakie przydarzały mu się po wcześniejszych randkach. Co się działo?

Po pierwszej randce, w nocy ten młodzieniec miał sen: Widzi siebie w ciemnych, szarych, nieprzyjemnych pomieszczeniach, gdzie z sali wykładowej słyszy donośny głos” Pamiętaj! Druga, trzecia randka często prowadzi Was młodych do łóżka. A seks przed małżeństwem, to GRZECH! Jak wiecie, Ci co grzeszą idą do PIEKŁA! A w Piekle ogień nie do zniesienia będzie Was smażył po Wieki!” I ten młody mężczyzna spocony, wybudzony, już do rana nie mógł zasnąć.

Czy można mu pomóc? W seansie hipnozy, głębokiej relaksacji mamy dostęp do wszystkich informacji w podświadomości. Cofając go do szkoły przypominamy mu wszystkie przyjemne chwile tam spędzone. Potem wyciszony umysł wróci do innych zdarzeń związanych ze szkołą.

Wszystkie ważne emocjonalnie chwile zostaną przypomniane. Także te przykre, męczące.Kiedy pojawi się interesujące nas zdarzenie, tym razem z lekcją religii możemy zdjąć z niego stare emocje I przeprowadzić wybaczanie. Proces wybaczania jest tutaj bardzo ważny.

Jemu pomogło. Po drugim seansie umówił się z nową dziewczyną i do końca randki był wesoły, zadowolony. Umówił się też na drugą randkę.

Istnieją oczywiście wzorce humorystyczne:

“Młode małżeństwo przygotowuje Wigilię. Żona bierze kawałek szynki, odcina z dwóch stron iwrzuca do garnka. Zdziwiony mąż pyta: Co ty robisz? Dlaczego obcinasz szynkę. To przecież dobre mięso! Żona odpowiada: Zawsze tak robiłam. Mama mnie nauczyła.

Na Wigilię przychodzi mama młodej żony. Mąż pyta teściowej; Mamo, dlaczego obcinasz szynkę przed włożeniem do garnka. Teściowa, mocno zdziwiona odpowiada: Nie wiem, zawsze tak robiłam. Po chwili dodaje: A tak, moja mama zawsze tak robiła.

Postanowiono zadzwonić do babci, żeby rozwiać tę wątpliwość. Starsza Pani chwilę zastanawiała się i potem odrzekła: “Kochani, za moich czasów (PRL) wszystkiego brakowało. Także odpowiednich naczyń. Moja brytfanka była mała, więc chcąc przygotować szynkę musiałam ją obciąć, żeby zmieściła się w brytfance”. “

Wzorzec zachowań to temat przede wszystkim dla pedagogów i rodziców, żeby mieli świadomość jak i kiedy pozytywnie programować swoje dzieci. Tutaj mogę powiedzieć, że zachodni styl wychowania, bardziej sprawdza się w dzisiejszej dobie. U nas przez długi czas robiono to, w  sposób można powiedzieć, nie przystający do potrzeb życiowych. Od wejścia Polski do Unii Europejskiej jest już dużo lepiej.

Ale jeszcze 15 – 20 lat temu dochodziło do takich anegdotycznych sytuacji:

“Psycholog przeprowadza nabór kandydatów do pracy w przedstawicielstwie firmy zachodniej. Prowadzi rozmowy z 10 najlepszych kandydatów. Sami fachowcy, z wyższym wykształceniem i dużą praktyką.  Po pierwszych 9 rozmowach wszyscy mieli już dość. Rozmowy za każdym razem miały podobny przebieg. “ To mogę, ale musicie mi zapłacić. Na tym się nie znam. Tego mnie nie uczono, itp… Wchodzi ostatni kandydat. I jaka zmiana! Spokojnie wyjaśnia, że zapoznał się z ofertą firmy i jest przekonany, że może być przydatny w tym i w tym. Jest otwarty, więc jeśli spotka nowe wyzwania, to chętnie się doszkoli. Ogólne poruszenie!. Nareszcie ktoś normalny. Przy wypełnianiu ankiety końcowej przed przyjęciem do pracy padło pytanie: Pochodzenie. Odpowiedź kandydata zadziwiła wszystkich. 10 lat mieszka w Polsce. Urodzony w Hiszpanii.”

Dlatego na koniec mały apel.

Uczmy wszystkich, dzieci i otoczenie pozytywnego myślenia o sobie!