Robert Rudiak to poeta, prozaik, publicysta i krytyk literacki. Doktor nauk humanistycznych. Człowiek, którego Muzy mają w swojej opiece. Człowiek, który zaprosił mnie do swojego świata przesyłając książkę „Umieralnia”.
Będę szczera jest to tekst niełatwy w odbiorze, chociaż napisany przepiękna polszczyzną z wielką klasa i erudycją. Robert Rudiak otwiera przed czytelnikiem swoją duszę, serce, zaprasza do komnaty wspomnień. Opisuje ból i samotność po stracie ukochanej matki w sposób pozbawiony jakiejkolwiek sztuczności i pompatyczności. Jest tu lęk o zwykłe sprawy dotyczące codziennej egzystencji, ale też dużo głębszy lęk przed pustką, która niczym czarna dziura grozi wchłonięciem – unicestwieniem własnej duszy.
Autor przez lata pozostawał w głębokiej relacji z matką, kobietą piękną, odważną i dumną. Kobietą, dla której był całym światem, sensem jej egzystencji, największą miłością. Ta więź nie przestała istnieć nawet w zaświatach.
„Kiedy wróciłem do swojego mieszkania, spostrzegłem, że zegar zatrzymał się dokładnie na godzinie śmierci mojej matki. I to był pierwszy sygnał, że jest, że żyje, że daje znak… „
Autor niezwykle plastycznie opisuje stany odczuwalnej obecności swojej matki, przejawiające się na wiele sposobów. W jego życiu nastąpiły niespodziewane, pozytywne zmiany, które oczywiście można nazwać szczęśliwym zbiegiem okoliczności, ale można też przypisać matczynemu wstawiennictwu i opiece. Wreszcie pojawił się „Przekaz” jako forma komunikacji z matką i swoisty dowód na jej dalsze istnienie poza ciałem. Ten niezwykły stan pozwolił Robertowi na dokonanie wglądu tak w samego siebie jaki i naturę rzeczy, energię wszechświata, w to, co definiuje istotę człowieczeństwa i sens naszej wędrówki.
Bardzo serdecznie polecam tę książkę i informuję, że autor wyraził zgodę na przesłanie jej w formie pliku PDF wszystkim zainteresowanym. Oczywiście nieodpłatnie.
W sprawie książki proszę pisać : rudiak@o2.pl
